Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008

Δίπλα. Τόσο μακριά.

3:10
Μια μπαλκονόπορτα ανοίγει κρυφά.
Μια γυναίκα παρακολουθεί ένα σπίτι.
Το μηχανάκι δεν είναι εκεί.
Ποιος το έχει πάρει από κει;
Που έχει πάει;
Που πήγε βόλτα "το παιδί που δεν κλαίει";


Το φεγγάρι πάνω απ’ το σπίτι.
Μισό και θολό.
Ντρέπεται.
Έχει δει πολλά.


Η γειτονιά κοιμάται.
Ένα φως ανάβει.
Κάποιος πονάει;
Κάποιος πάει για δουλειά;


Ένα άλλο φως χαμηλώνει.
Κλειστά τα πατζούρια.
Κρεβατοκάμαρα είναι.
Κάποιο ζευγάρι κάνει έρωτα;
Αυτό είναι ζωή;


Δίπλα. Το άλλο σπίτι. Τα άλλα σπίτια.
Δίπλα. Οι άλλοι άνθρωποι. Τα άλλα παιδιά.


Δίπλα, στο άλλο σπίτι, ένα αγόρι Έφυγε.
Ποιος έφταιξε;
Ποιος δεν έφταιξε;


Δίπλα, στο άλλο σπίτι, σε λίγο, μια νέα Φυγή;
Δίπλα, στο ζευγάρι, μια νέα ζωή;


Δίπλα. Τόσο μακριά!
Δίπλα. Τόσος πόνος και συμφορά.
Δίπλα. Στο άλλο σπίτι. Τόσο μακριά.


Δίπλα, στον κάτω δρόμο, γαυγίζουν σκυλιά.
Δίπλα, στο άλλο σπίτι, η Λίζα κλαίει σιγά και βουβά.